Sürüp giden yaşama karşı bazı santçılar bir ifade koyar ortaya.
Kimi sözü , kimi sazıyla, kimi kalemi, kimi sesiyle pekiştirip öylece giderler ...
Yüzleri unutulmaya başlansa da , bıraktıkları unutulmaz olur artık.
Neşet Ertaş da o sıcak-çorak bozkırdan haykırdı !
Dünya bir an durup şöyle bir baktı ve sonra dönmeye devam etti ...
Ve biz de unutmadık ...
