Dalış günlükleri / Halüsinasyon III

Şunu gözlemledim ki ;

İnsan suyun ortalarında bir yerde nefessiz ve yerçekimsiz kalıp, kendini biraz zayıf hissettiği zaman ,farkındalığı artıyor etrafındaki yaşam formlarına karşı...

Su dışındaki şımarık insan, o hoyratlığını bir yana bırakıyor orada... Başkalarına ait dünyada kendi acziyeti ile baş başa kalınca işler değişiyor, barışçıl oluveriyor birden! ...

''Rica etsem, sizden bir kaç balık alıp çıkabilirmiyim Dip bey?'' moduna giriyor : ) Çizdiklerim , bahsettiğim o anların hatırda kalanlarından ..

Halüsinasyon II

KILIÇBALIĞI HİKAYESİ

KILIÇBALIĞI
..
Bu bir kılıçbalığının öyküsü
Yazılmasa da olurdu
Ama bizi yeni sulara götürecek akıntı durdu
Uskumrunun arkasından gidiyorduk

Sürünün içinde ben de vardım

Sırtımda bir zıpkın yarası
Mutlu olmasına mutluydum
Nedense gitmiyordu kulağımdan
Bir türlü o "ağ var" sesleri

Denizkızı girmiş düşünceme
Ben iflah olmam
Dalyanları birbirine katmak orkinosların harcı
Dolanınca ağa çok geçmeden küserim
Bir çocuk bile çeker sandala beni
Bu kadar ağır olmasam
Beni böyle koşturan yaşama sevinci
Kanal boyunca bir o yana bir bu yana

Siz yok musunuz siz derya kuzuları
Kestim kılıcımla karanlığını dibin
Yakamoz içinde bıraktım suları
Ah ayaz gecelerde olur ne olursa
Sırtımda bir zıpkın yarası

Alın beni mor kuşaklı bir takaya götürün
İri gözlerimde keder
Kılıcımda hüzün
Satın beni satın beni
Rakı için

Halim Şefik GÜZELSON