Yerinden yurdundan edilen göçmenler..Hiç kimse vatanını, topraklarını ve anılarını bırakıp gitmek istemez..Büyük umutlarla çıktıkları bu zorlu yolculuklar, ne yazık ki dramla son buluyor..Bu harika çizim için ellerine sağlık sevgili Kürşat..
Teşekkür ederim Esmir. Bu göçmenlerin bir çoğu da hayatlarında ilk kez deniz görüp, o denizde ölüyorlar...Keşke her insan doğduğu büyüdüğü topraklarda ölebilse...
Söz ettiğim karikatürün buydu Kürşat. Hissederek icra edilmiş çok güzel bir çalışma. Özellikle renklendirmeyi çok beğendim. Herkeste farklı duygular yaratacaktır elbette; ancak soldaki tepenin önünde, koluyla yön gösteren görevlilerin hemen arkasında kalan sarımsı yeşil sığ ve aydınlık deniz parçası ile tabutun önüne denk düşen denizdeki karanlık bölge benim için duygusal anlamda karikatürdeki en güçlü kısımlar. İlkinde sığ ve yarı aydınlık su hüzünlü umutları, ikincisinde ise derinliğin boğucu korkunç karanlığını çok net anlatmış. Olayın gerçekleştiği alana uzaktan bakıyor oluşumuz da ayrı bir güzellik katıyor: Ölümü bir düş gibi uzaktan, sanki kendimiz asla ölmeyecekmişiz gibi izleyişimizi çağrıştırıyor. Uzaklarda, aşağıda bir yerlerde birileri ölüme gidiyor ve biz yukarıdan, tepeden bakıyoruz ölüme; ölecek olan zavallılara... Bir kez daha ellerine sağlık!..
Çok teşekkür ederim Burak.Senin bu karikatürü değerlendirmen ve betimlemen ona daha da değer kattı muhakkak...Çizerken hissettiğim o duygu yoğunluğunu yaşadım tekrar.Çok güzel anlatmışsın o ıssız ve alacakaranlık koyda olan biteni. Kalemine ve müthiş gözlemine sağlık arkadaşım!
Yerinden yurdundan edilen göçmenler..Hiç kimse vatanını, topraklarını ve anılarını bırakıp gitmek istemez..Büyük umutlarla çıktıkları bu zorlu yolculuklar, ne yazık ki dramla son buluyor..Bu harika çizim için ellerine sağlık sevgili Kürşat..
YanıtlaSilTeşekkür ederim Esmir.
YanıtlaSilBu göçmenlerin bir çoğu da hayatlarında ilk kez deniz görüp, o denizde ölüyorlar...Keşke her insan doğduğu büyüdüğü topraklarda ölebilse...
Söz ettiğim karikatürün buydu Kürşat. Hissederek icra edilmiş çok güzel bir çalışma. Özellikle renklendirmeyi çok beğendim. Herkeste farklı duygular yaratacaktır elbette; ancak soldaki tepenin önünde, koluyla yön gösteren görevlilerin hemen arkasında kalan sarımsı yeşil sığ ve aydınlık deniz parçası ile tabutun önüne denk düşen denizdeki karanlık bölge benim için duygusal anlamda karikatürdeki en güçlü kısımlar. İlkinde sığ ve yarı aydınlık su hüzünlü umutları, ikincisinde ise derinliğin boğucu korkunç karanlığını çok net anlatmış. Olayın gerçekleştiği alana uzaktan bakıyor oluşumuz da ayrı bir güzellik katıyor: Ölümü bir düş gibi uzaktan, sanki kendimiz asla ölmeyecekmişiz gibi izleyişimizi çağrıştırıyor. Uzaklarda, aşağıda bir yerlerde birileri ölüme gidiyor ve biz yukarıdan, tepeden bakıyoruz ölüme; ölecek olan zavallılara... Bir kez daha ellerine sağlık!..
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim Burak.Senin bu karikatürü değerlendirmen ve betimlemen ona daha da değer kattı muhakkak...Çizerken hissettiğim o duygu yoğunluğunu yaşadım tekrar.Çok güzel anlatmışsın o ıssız ve alacakaranlık koyda olan biteni.
YanıtlaSilKalemine ve müthiş gözlemine sağlık arkadaşım!