Bir zamanlar epey modaydı ağaç silüetli insan yüzü resimleri.
O sıralar ben de bir tane yorumlamıştım (2001)..
Sergide satılanlardan birisiydi,fotografını görene kadar unutmuştum bu yüzden bu resmi...
Karikatür konuları üzerinde düşünmeye başladıktan sonra resimden biraz uzaklaştım istemeden de olsa. Sanki; ''Resmi kendim için'' , Karikatürü ''Dünya'' için çiziyormuşum gibi geldi zamanla...Karikatür çizerken içinde bulunduğumuz yaşama daha müdahil oluyorum.
Daha agresif buluyorum karikatürü,daha muhalif,daha rahatsız edici,daha sahiplenici ve daha duyarlı..
Resim çizerken gevşiyorum,dinleniyorum,
Karikatür çizerken geriliyorum,yoruluyorum...
Resim güçlüden yana gibi gelmiştir hep bana - Karikatür ise zayıftan yana...
Belki de bu yüzden hayatımdaki yerleri yer değiştirdi.
Ama sebebi ne olursa olsun her iki sanat dalını da çok seviyorum.
Hiç bir sanat dalını diğerinden üstün görmediğimi de belirtmek isterim.
Ben artık acaba bugün nasıl güzel bir çalışmayla karşılaşacağımı düşünerek bloğunuzu incelemeden geçemez oldum..Bu gerçekten çok başarılı bir çalışma sürrealist çalışmalar hep ilgimi çekmiştir.Çünkü farklı olanı görmek güzel.. Bazen sıradışı olmalı sanat ki ,,insanların da ha çok ilgisini çekmeli ...Yorum yapabilmeli sanat adına, eleştiri yapabilmeli ...Sanata duyarlı insanlar çoğalmalı ki değeri daha çok artsın...Başarılar diliyorum tekrar ve devamını bekliyoruz...Hamide
YanıtlaSilHamide ;
YanıtlaSilÇok teşekkürederim.
Karikatürlerim,resimlerim çizerken bana büyük keyif verdiği gibi,izleyenler tarafından beğenildikçe daha da memnun oluyorum.
Özellikle sanat paylaşıldıkça güzel.